Open

Na anderhalf jaar met ontzettend veel plezier bij Hoogheemraadschap Delfland te hebben gewerkt, heb ik toch besloten vanaf 1 januari me helemaal op mijn coachpraktijk te richten. Wat een positieve ervaring bij Delfland met de afdeling Monitoring en Wateradvies, met een leuk MT Uitvoering en met warme collega’s door de hele organisatie! Ik gun iedereen zo’n werkgever om je loopbaan in loondienst mee af te sluiten.

Wat sprong er nu uit in wat ik de afgelopen periode heb meegemaakt? Ik wil er één ervaring concreet uitlichten. En hij gaat niet over corona 😊!

Klik

Iets meer dan 2 jaar geleden solliciteerde ik namelijk voor een leuke functie als teamleider bij een overheids­organi­satie. Op inhoud matchte ik bovengemiddeld. Ik bereidde me uitstekend voor, had me ingelezen in de organisatie, contact gehad met mensen uit mijn netwerk en was op allerlei vragen voorbereid. Verder had ik zin om iets nieuws te beginnen bij een kleinere organisatie dan waar ik vandaan kwam. Gelukkig kreeg ik een uitnodiging voor een gesprek en dat ging ik graag aan.

Beetje zenuwachtig dat wel, maar het gesprek ging best goed. Ik kon de vragen die gesteld werden prima beantwoorden en de sfeer was redelijk ontspannen. Ik wachtte de reactie met spanning af.

Na een paar dagen werd ik gebeld. Met een afwijzing.
Dat was een schok. En gevraagd naar een toelichting, kwam het antwoord: inhoudelijk klopte het allemaal, maar met een andere kandidaat hadden we toch meer een klik. Mijn primaire gevoel was: au, ben ik niet leuk genoeg dan? Mijn tweede reactie was: dan ken je me dus nog niet! En mijn derde uiteindelijk: dat klopt, maar de kans om mij te leren kennen, heb ìk ze in dat gesprek dan te weinig gegeven.

Verliefd

Iets minder dan 2 jaar geleden solliciteerde ik voor een boeiende functie als afdelingsmanager bij een leuke overheidsorganisatie. Ik had er ontzettend veel zin in en had mijn vooronderzoek grondig gedaan. Maar wat moest ik nu anders doen? Een goede vriend van me gaf me het advies: probeer ervoor te zorgen dat ze verliefd op je worden. OK, dus de inhoud staat niet meer voorop, maar het contact. Complicerende factor was wel dat alles inmiddels via beeldbellen ging. Hoe ga ik dan toch verbinding maken?

Mezelf tonen

Het antwoord op die vraag is feitelijk heel voor de hand liggend: wees open over wie je bent, over wat je echt bezig houdt en durf je kwetsbaar op te stellen, ook over je onzekerheden of aandachts­punten. Zelfs al is het via een scherm. Een tip die ik in coaching ook vaak meegeef: bekijk eens deze Ted Talk van Brené Brown over de kracht van kwetsbaarheid. Om te beseffen hoeveel verbinding het delen van gevoelige kanten van jezelf oplevert. En dat dan zelf toepassen.

In een omgeving waar je al langer zit, is het moeilijker om ander gedrag te laten zien dan in een heel nieuwe omgeving. Me dat realiserend, was dit dus mijn kans om het vanaf het begin op een nieuwe manier te doen.

Toen ik de sollicitatie aanging, heb ik me daarom voorgenomen zo stelselmatig mogelijk te laten merken wat er in me omgaat en wat dingen me doen. Zowel de mooie als de lastige kanten. Naast uiteraard belangstelling voor de gesprekspartners, maar die gaat bij mij meestal wel vanzelf.

Oei oei oei

Ik ben er volledig ingegaan, gericht op verbinding, open over wie ik ben, wat ik goed kan, maar ook over waar ik weerstand op kan roepen bv. Het lukte me dus gelukkig om zo open te zijn, met dank ook aan de gesprekspartners. Soms zelfs zo dat ik na afloop van een gesprek dacht: oei, oei, oei, dit was echt te eerlijk, dat was niet handig. Niettemin kwam er steeds een nieuwe uitnodiging voor een vervolgstap. Met als resultaat dat ik half juni 2020 als afdelingsmanager in dienst kwam bij het Hoogheemraad­schap van Delfland.

Effecten

Het eerste gevolg van zo’n openheid in de sollicitatie was dat het me vanaf het begin veel ruimte gaf. Ik had nergens het gevoel gehad dat ik me (iets) mooier voor had gedaan dan ik ben. Daar heb­ben ze me op aangenomen, dus al die kanten mogen er zijn. Ik voelde daarmee de legitimatie om meteen vanaf het begin echt mezelf te zijn, niet pas na een kat-uit-de-boom-kijk-periode.

Een tweede effect van deze ervaring was dat het me het vertrouwen gaf dat de teamvorming, die meteen nodig was en vooral online moest, toch door kon gaan. Er was al de ervaring dat het wel kan om persoonlijk te worden via een scherm. Ook in die setting kun je jezelf laten zien, zeker één op één via break out rooms bv. De teamsessies liepen goed en hadden ook effect.

Een voorbeeld van de openheid die ontstond was, dat iemand van het team na zo’n sessie, waarin we het over het aanspreken van elkaar hadden gehad, me vervolgens eerlijke feedback gaf. Ik vond dat erg stoer, dat je dat tegen je nieuwe leidinggevende durft te doen en dat vanuit een net gestart team, waar elkaar aanspreken nog niet bepaald gebruikelijk was.

Besluit

De openheid hielp later ook, toen duidelijk werd dat er bij mij zorgen over mijn gezondheid speelden. Dat maakte het voor het team mogelijk om daarin mee te leven. En het hielp collega’s vervolgens om te snappen waarom ik na een relatief korte periode toch de keuze maakte om voor mijn eigen praktijk te gaan. Ondanks het feit dat ik de baan bij Delfland met veel plezier vervulde en de afdeling en organisatie nog lang niet zat was.

Nu is het natuurlijk niet zo dat ik alles maar uitsprak wat ik dacht en voelde. Maar ik was wel veel transparanter. Voor mezelf leverde dat ook minder energieverlies en opgekropte frustratie op.

En waar ik:
- luisterde, werd er gedeeld
- speels werd, werd het opgepakt
- boos werd, werd het verdragen
- kwetsbaar was, werd er betrokken gereageerd
- ongeduldig was, werd er gehandeld
- blij was, werd dat overgenomen
- te snel was, kon ik erop terugkomen
- geraakt was, resoneerde er iets
- bevlogen werd, vlogen we samen