Vertrouwen in overvloed

Ken je dat? Zo'n hotelovernachting inclusief ontbijtbuffet? En bij het kiezen tussen alle lekkere dingen laad je je bord lekker vol, te vol. Zo eet je niet dagelijks! En wat een leuke potjes jam, handig voor later. Net als zo'n doosje hagelslag, die komt ook altijd nog van pas.

Na aandachtig drie broodjes en een stukje fruit in de zon te hebben gegeten, zit ik echt wel vol. Ik realiseer me dat ik er geweldig van heb genoten. En dat die tevredenheid (zie eerdere blog) bedreigd wordt door mijn hebberigheid. Want als het buffet zo meteen sluit.....

Angst

Onder hebberigheid (of controle) zit vaak een angst, bv. om dingen te missen. Zou het niet verdwijnen als je erop vertrouwt dat die dingen morgen weer ruimschoots beschikbaar zijn? Je zorgen maken over wat je mogelijk tekort komt, is denken vanuit schaarste. En dat richt je aandacht op later, waardoor je makkelijk ontgaat welke rijkdom hier en nu voor handen is. Die rijkdom bedoel ik nu niet zozeer materieel. Juist op geestelijk gebied bestaat er zo’n overvloed.

Leven vanuit een houding van innerlijke weelde stimuleert mij om te letten op wat hier nu wel is. Hoe mooi is het om onbezorgd open te staan voor wat zich aandient. Gelukkig zijn met wat ik toebedeeld krijg.

Stephen Covey noemde dat leven vanuit een mentaliteit van overvloed. Dat heeft te maken met het besef dat het voorrecht van een ander vaak niet ten koste gaat van de rijkdom voor mij. Dat heeft een groot effect op bijvoorbeeld samenwerking. Als je denkt in termen van winnen of verliezen, dan ga je snel de strijd aan. Het is nu of nooit, jij of ik, wie krijgt er gelijk? Als jij je zin krijgt, krijg ik dat niet. Denk je vanuit overvloed, dan ga je er steevast vanuit dat er genoeg is voor beiden. En dat winnen-winnen een reële optie is, die binnen bereik is. Kortom er is vast een uitkomst mogelijk waar je beiden beter van wordt. Daarmee benader je de ander meteen veel opener.

Waardering

Het geldt ook voor het ontvangen van waardering. Onlangs werd iemand er in een training uitgelicht die iets goed deed: wat deed zij precies, waarin schuilt haar succes? Daar werd uitgebreid bij stilgestaan.

En wat doet dat met mij? Denk ik vanuit angst, dan ga ik vergelijken en dan knaagt dat. Herken je dat? Denk ik vanuit overvloed, dan gaan complimenten en waardering voor een ander niet ten koste van mijzelf, dan maken ze mij niet minder en kom ik niet te kort. Er is genoeg waardering beschik­baar voor ieder in z’n eigen kwaliteiten.

Toch kun je wel schaarste aan waardering ervaren als je die vooral van je omgeving verwacht. Het leven uit een geest van mildheid en overvloed wordt het sterkst als de bron van bevestiging en waardering er een is die je omgeving overstijgt. En die steviger gefundeerd is dan op je eigen wisselende gevoelens. Dat maakt je vervolgens minder afhankelijk van anderen voor goedkeuring en erkenning. Waarmee je minder angst hoeft te hebben om fouten te maken. Wie zich innerlijk rijk voelt, kan makkelijk delen en gunt een ander wat. De angst om tekort te komen, kun je laten varen als je weet dat er voor je gezorgd wordt.

De keus voor het denken vanuit angst voor schaarste of vanuit vertrouwen in overvloed werkt op veel vlakken door. Het je innerlijk rijk voelen heeft ook effect op je tijdsbeleving.

Onbetaalbare tijd

Vanuit het gevoel dat je tijd schaars is, kun je jachtig worden, ongeduldig en gestrest, zie een recent interview met Anna Enquist.  Kun je dan ook tijd in overvloed hebben? Dat kan, zeker als je niet gelooft dat deze wereld het einde is. In ieder geval is het niet behulpzaam om vanuit schaarste te handelen: de tijd die je dan hebt, staat altijd onder druk en stelt daardoor teleur. Laat je je door de tijd regeren, dan blijf je hollen en kom je niet tot je bestemming.

Ongehaaste aandacht aan iets besteden, geeft een diepe tevredenheid en voldoening. Herken je het gevoel als je in de flow bent, dat je dan vaak de tijd vergeet? De tijd is nu een bijver­schijnsel, het vormt geen obsessief doel om die zo nuttig of plezierig mogelijk te besteden. Juist in die situaties, heeft het verstrijken van de tijd het minste vat op je. De aandacht is goed gericht geweest, de tijd beheerst je niet. Richt je je op wat er werkelijk toe doet, dan blijf je gefocust en is de tijd altijd goed besteed. Tijd in overvloed.

Na de overnachting met ontbijt rijden we weer naar huis. Staat er langs de snelweg een reclame: teveel luxe bestaat niet. Wat een mooie gedachte als je hem niet hebberig of materieel opvat! Er is uitbundig genoeg voor iedereen.